Hallo, ik ben Isabelle François.

Sinds 1998 heeft de passie voor pottenbakken mij te pakken. Voorwerpen creëren met aarde, water, vuur en kleur is een van de mooiste ervaringen die ’n mens kan meemaken.

Uit het niets vormen doen ontstaan met deze basiselementen uit de natuur waarbij je inspiratie alle kanten uit kan gaan, geeft mij een zeer grote persoonlijke voldoening. Bij elke creatie, elke beweging over de klei, elke streling over een gelukte vaas voel ik mij verbonden met de rijke en lange geschiedenis van pottenbakkers die dit sinds duizenden jaren doen.

Mijn technische basis heb ik gekregen van Françoise Cludts, keramiste en animatrice in Les Ateliers de la Rue Voot te Woluwe. Daarna ben ik gestart met ’n klein atelier in mijn garage, en in ons huis in Eizer-Overijse heb ik dit kunnen omtoveren tot een volwaardig atelier waarin ik volledig mijn ding kan doen.

Onevenwichting en imperfect

Imperfect en onevenwichtig.

In het begin was het vooral experimenteren. Dankzij de oeroude handopbouw-techniek heb ik uiteindelijk mijn manier gevonden om onevenwichtige vormen te creëren. Door met kleirollen een object op te bouwen heb ik volledige controle over de materie, kan ik hoge en brede vormen maken, en mijn inspiratie volledig tot leven brengen.

Het lukte mij eindelijk om “niet-perfecte” vormen te maken. “Niet perfect”, zoals wijzelf en alles rondom ons.

Inspiratie.

Van kinds af aan werd ik aangetrokken door kunst uit de Oudheid (Griekenland, Italië, Egypte). Niet de klassieke bekende beelden van helden en goden, maar de puurheid en het raffinement van dagdagelijkse gebruiksvoorwerpen.

Zonder het zelf te beseffen ben ik toen beïnvloed geweest door deze vormen en toen ik met pottenbakken begon, is dit allemaal terug naar de oppervlakte gekomen.

Daarnaast heb ik door de jaren heen kunstenaars leren kennen die precies werken zoals ik het zelf ook aanvoel.

Zo ben ik o.a. beïnvloed door  Siddig El’nigoumi, een Soedanese kunstenaar, die in Groot-Brittannië woonde. Dankzij hem heb ik nieuwe technieken bijgeleerd, zoals sgraffito, het graveren van motieven door het gebruik van een fijne naald.

Inspiratie
Techniek

Techniek.

Ik werk voornamelijk met engobes die ik zelf maak op basis van klei en oxides.

De leerharde afgewerkte vorm beschilder ik met 2 à 3 lagen engobe.

Die laat ik drogen en dan polijst ik het om een mooi glanzend en glad effect te bekomen. Pas dan gebruik ik de sgraffito-techniek om er de motieven op aan te brengen.

Als het beeld afgewerkt is, laat ik het een aantal weken drogen. Daarna kan ik het op hoge temperatuur (1280°) in een elektrische oven bakken.

Ik experimenteer ook graag met glazuur voor een glanzend effect, en met okerpigmenten op afgewerkte en gebakken potten.